In de media lees ik dat een uitvaart met koffie en cake uit is en een uitvaart met borrel en bittergarnituur helemaal in. Kun je als nabestaande dan nog wel zonder enige gene aangeven dat je 'gewoon' koffie met cake wilt? Hoor je niet het leven te vieren met bubbels? Zeker nu ik werk als uitvaartbegeleider ben ik me nog meer bewust dat aan elk leven weer een einde komt. Niemand weet hoe en wanneer, gelukkig maar. Het leven vieren tijdens het leven is daarmee voor mij nog belangrijker geworden. Waar is mijn aandacht, welke keuzes maak ik, wat zijn mijn intenties? Allemaal vragen die ik mezelf geregeld stel. Om bewust te leven, het leven te vieren. Bij het samenstellen van een uitvaart ervaar ik vaak dat mensen hun dankbaarheid, hun liefde willen uiten. Het besef van nooit meer......daalt in. En dus willen ze graag vorm geven aan gevoelens van dankbaarheid dat diegene in hun leven was, dat ze samen bijzondere momenten en tijden hebben gedeeld. Mooie en minder mooie dingen. Herinneringen die bovenkomen en waarvoor een vorm gezocht wordt om deze te uiten. Is er verdriet omdat dat wat geweest is nooit meer terugkomt. Het is elke keer een uitdaging om samen te zoeken naar hoe er uiting gegeven kan worden aan de gevoelens die leven. Dat verschilt per persoon, per familie. Dat kan zijn met een toast op het voorbije leven, hapjes en dranken die symboliseren hoe mooi het leven was. Er is ook niks mis of gewoons aan koffie en cake als dat kloppend is. Hoe vaak zijn er ook niet de uitvaarten in kleine kring, simpelweg omdat het sociale netwerk door de loop van de jaren is uitgedund of omdat er behoefte is aan een intiem samenzijn. Zolang je doet wat past bij jou of bij jullie als familie hoeft er geen label op van hip, oubollig of trendy maar is het woord 'waardevol' het meest passend.
