top of page
  • Foto van schrijverSaskia Geerts

Haar moeder

Bijgewerkt op: 18 mei 2023


En dan moet ze afscheid nemen van haar moeder. Het dringt tot haar door. Nooit meer een telefoontje, nooit meer een bezoekje, nooit meer iets voor elkaar doen. Beetje bij beetje komen de herinneringen langs. De zorgen van de laatste jaren, de gebeurtenissen van vroeger. Haar moeder die altijd thuis was, netjes en precies was. De spil van het gezin omdat ze zorgde dat alles draaide en liep, als smeerolie tussen alle radartjes. Ook de ergernissen komen boven. De keren dat ze kwaad waren op elkaar, de hoorn erop smeten voor de telefoon en dan dagen- soms wekenlang niet met elkaar spraken. Want tja, haar moeder wist precies wat ze wilde in haar leven en wist ook precies wat ze wilde voor haar dochter, voor haar leven. Dat kon botsen, want zij wilde haar eigen keuzes maken. En nu is de uitvaart deze week. Alles was voorbereid. Door haar moeder, want ook daarin wist ze precies hoe ze het graag wilde. Kon dat uitstekend verwoorden en wilde tot het laatst de regie houden. Steeds hadden ze hun best gedaan het haar naar de zin te maken, zoals ze dat gewend waren. Tijdens de uitvaart zou het woord aan hun zijn, waarbij ‘niet mijn hele levensverhaal vertellen’ nog in haar hoofd nagalmt. Ze laat het even rusten, slaapt er een nachtje over, weet dat ze dat nodig heeft. Even voelen waar hij behoefte ligt. Dan gaat ze er voor zitten, ze weet wat ze gaat doen. Ze heeft weleens gehoord dat je als ziel voordat je geboren wordt, je moeder uitkiest. Maar waarom heeft zij de hare uitgekozen dan? Ze vraagt het zich weleens af. Tijdens de uitvaart krijgt ze het woord, slaat haar papieren open, veegt haar neus en vertelt aan iedereen over de talenten die haar moeder had. Het zijn er meerdere, die ze ziet en herkent nu ze terugblikt. Talenten door haar moeder misschien zelf niet eens zo gezien, maar die door de jaren heen haar duidelijk zijn geworden. Ze vertelt over dierbare momenten waarin ze, zeker nu achteraf, ziet hoe mooi en bijzonder ze waren. Het doet haar goed, zo stil te staan bij het leven van haar moeder. De enige die ze heeft in dit leven.




bottom of page