Het Bos

Een van mijn eerste herinneringen is dat mijn vader me ’s morgens vroeg altijd buiten op een tuinstoel zette. Hij dronk dan koffie en maakte zich klaar om naar zijn werk te gaan. Maar voor hij ging zaten we samen in het bos, allebei op een tuinstoel. Want daar ben ik geboren. In het bos. Mijn ouders, wellicht hun tijd ver vooruit, hadden een houten huis gebouwd op wielen. Tegenwoordig noemen we dat een Tiny House. Nu herinneren alleen nog de foto’s en verhalen aan die plek waar de eekhoorntjes soms op het aanrecht zaten en ik de eerste jaren van mijn leven gewoond heb.

In de huidige tijd heb ik vanuit mijn huis nog steeds zicht op bomen. Of ik nou voor, naast of achter naar buiten kijk, ik kan de bomen zien. En regelmatig ga ik de straat uit, de brug over en loop dan zo het bos in. Heerlijk rustig en even weg van de gewone wereld.

Afgelopen week heb ik gewandeld in het bos, over de nieuwe natuurbegraafplaats dichtbij Assen, tussen Westervelde en Zuidvelde. Vanaf 1 januari dit jaar mag daar begraven worden. Je kunt een plekje kiezen in het bos, op de brink of in een grafheuvel. Eeuwige grafrust is gegarandeerd en je geeft je lichaam op die manier terug aan de natuur.

Steeds meer mensen vinden hun weg terug naar de natuur, vinden het een fijn idee een plekje uit te kiezen waar hun nabestaanden niet te maken krijgen met keuzes over wel of niet verlengen van een graf. Kiezen mensen bewust voor het gebruik van natuurlijke materialen, uit respect voor de natuur en elkaar.

Wilt u meer weten over begraven in het bos, de natuur, neem dan gerust contact met mij op. Ik informeer u graag. Tijdens een wandeling in het bos, bij u thuis of per telefoon.