Het is bijzonder dat in deze tijd er mensen bij me op bezoek komen die ik langere tijd niet heb gezien of gesproken. Mensen die ik vele jaren geleden al heb ontmoet, bij in de klas heb gezeten of andere herinneringen mee deel. Leeftijdsgenoten, die net als ik ook schrikken van deze onverwachte confrontatie met de dood. Ik vind het fijn dat ze dat doen, me opzoeken om te kijken hoe het met me gaat, me een hart onder de riem willen steken, willen weten of er iets is wat ze voor me kunnen doen. Vaak is het vertrouwde gevoel er ook meteen. Van ach ja, wij kennen elkaar, van vroeger weet je nog..... In tijden van onzekerheid en nog niet weten waar naartoe is je vertrouwd voelen fijn en belangrijk. Opgroeiend in een streng milieu kun je kiezen je te conformeren of eruit te breken. Ik koos het laatste, al vrij jong. Misschien komt daar mijn behoefte vandaan dingen zelf te bepalen. Of is het ondernemersbloed, zeg het maar.
Zo kwam er onlangs iemand langs in mijn kantoor aan huis. Ons gesprek kwam al snel op hoe omgaan met de dood wat doet met je comfortzone, met doen waar je je veilig en vertrouwd bij voelt. De schrik dat iemand die je zo dierbaar is je zomaar kan ontvallen is groot. Dan zoek je naar houvast, ook als het je niet zelf is overkomen maar je hoort dat iemand die je kent er mee te maken heeft. Je verstand zoekt meteen naar herinneringen die je hebt over het onderwerp. Je verwacht en hoopt dat het deze keer net zo gaat, met de uitvaart bijvoorbeeld. Want dat ken je en je weet dat het de vorige keer dat je het meemaakte ook goed ging. Het mooie en het uitdagende aan mijn werk is altijd vragen aan mensen te stellen wat ze echt willen, waarom ze iets willen omdat ik graag wil dat ze dat kiezen wat bij hen past en niet dat doen wat iemand of meerdere mensen eerder hebben meegemaakt en wat vertrouwd voor die mensen voelt. Nee, je mag rustig losbreken van patronen, van verwachtingen en gewoontes van anderen. Luisteren naar je stem van binnen die weet wat jou steunt biedt, wat voor jou veilig en vertrouwd voelt, als je die gehoord hebt, dan is het goed. Ik blijf onderweg, met vertrouwde momenten en mensen en nieuwe, onbekende dingen en mensen. Ruim op, maak keuzes, schrijf, kijk Netflix, ben aan het werk, bekijk foto's, maak plannen. Het lijkt op leven, het is leven.
Comments