Ze bereikt een respectabele leeftijd, zoals we dat noemen, 93 jaar. Een keurige vrouw, zo ziet ze eruit en dat zie ik op de foto’s in haar kamer. Twee kinderen heeft ze, vier kleinkinderen. Allemaal welgemanierd en werkend in vakgebieden die mij de pet te boven gaan, het vakjargon dat ze gebruiken roept alleen maar vragen op. Ze vinden het best spannend dat moeder, oma is overleden en praten liever over hun werk.
Beide kinderen gaan spreken tijdens het samenzijn dat in de aula van het uitvaartcentrum wordt gehouden. Spreken voor een zaal met mensen zijn ze gewend en dit gaan ze nu ook doen. Maar we beginnen met koffie en vlaai. Geboren en getogen in Limburg is dit een gebaar van gastvrijheid aan de genodigden. Geen Drentse vlaai want dat smaakt naar karton zo wordt mij verteld, maar Limburgse vlaai, dat smaakt naar meer. Beiden hebben ervoor gekozen één ding uit te lichten, dat zij kenmerkend vinden voor de band met hun moeder.
Haar zoon vertelt dat zijn moeder altijd aan het handwerken was, een echte kunstenaar daarin. Hoe zij de trouwjurk van zijn vrouw heeft gemaakt, lijkend op die van Diana, maar dan de ongekreukte versie. Over hoe hij bij zijn moeder op de rug zat, in een door haar gemaakt Indianentenue, tijdens carnaval. Mooie herinneringen.
Haar dochter toont een foto van haar moeder in haar jonge jaren. De oudste in een gezin van vier kinderen. Haar moeder sprak er vrijwel nooit over. Hoe haar vader tijdens de tweede wereldoorlog naar Duitsland ging, om te werken. Hoe hij terug kwam, zich als gedrilde officier gedroeg. Hard geworden, als oudste ondervond ze dat, ook zijn losse handen. Ze vertelt hoe het daardoor niet gemakkelijk was voor en met haar moeder. De oorlog was voorbij, de gevolgen niet. Pas de laatste jaren toen haar moeder ging dementeren, verdwenen ook de harde stukken, brokkelde de muur van bescherming om haar weg, werd hun band zachter en warmer.
Een eerbetoon aan een voorbij leven. Een leven voorbij, een geschiedenis vertelt, een weten dat blijft, voor altijd. Wees lief voor elkaar is haar oproep.
Comments