top of page

Het is zoals het is

Foto van schrijver: Saskia GeertsSaskia Geerts

Talloze keren heb ik gezien hoe je gaatjes boorde, schroeven indraaide. Gezien ja, nooit zelf gedaan. Tot nu. Jouw praktijkruimte was mijn werkruimte aan huis voordat we elkaar kenden. Nu wordt het weer mijn werkruimte aan huis. Het is zo'n fijne plek. Maar eerst moet er geklust worden. Als eerste gaat dat foeilelijke kastje van de muur. Ooit kwam je daar mee aan, geen idee waar je het op de kop had getikt, maar ik vond het een verschrikking. Zo'n leuke man en zo'n slechte smaak. Dus die moet weg en dat lukt, schroeven losdraaien kan iedereen, ik ook. Zelf ben ik gezegend met een uitstekende smaak dus ik kies een nieuwe kleur voor op de wanden, sleep met meubels heen en weer en ben trots op mezelf. Stap voor stap wordt het weer mijn kantoor. Opgeruimd, sfeervol en rustig is het thema. Geen bakjes met papieren op het bureau maar een paar plankjes aan de muur waar ze op kunnen staan. Wat altijd zo eenvoudig leek en simpel klinkt blijkt in de praktijk tegen te vallen. Want hoe verwissel je een boor en waarom gaat het schroeven niet zo eenvoudig als toen jij dat altijd deed. Mijn frustraties komen boven, ik mopper en vind het maar niks, zo eigenhandig aan het klooien. Ik stop ermee, ga wat anders doen en kom later terug om alsnog de klus te klaren. De aanhouder wint, ook nu. Ik vind het fijn om bezig te zijn, opruimen en ordenen. Spullen die niet meer nodig zijn gaan weg. De herinnering en het gevoel zit niet zozeer in materiaal. Het is fijn te merken dat we als gezin als vanzelf bedenken en uitspreken hoe jij zou reageren in situaties die we nu tegenkomen. Jouw 'het is zoals het is' houding helpt ons ook nu weer. Geen strijd aangaan met iets dat je niet kunt veranderen. Ook ben ik 'gewoon' aan het werk. Dat voelt ook goed, hoe fijn dat ik dat kan doen wat goed voelt. Per dag kan bekijken wat ik kan en wil gaan doen. Stilstaan en doorgaan, die twee horen bij elkaar.




Comments


bottom of page