top of page
Foto van schrijverSaskia Geerts

Houvast

Ergens verwacht ik dat je gewoon bezig bent met de boot als ik aankom bij de camping. Maar alles is dicht, geen mens te bekennen. Ik loop door, haal een paar keer diep adem en voel de tranen in mijn ogen. Doorlopen naar de caravan maar. De eigenaresse van de camping zegt dat ik de plek kan aanhouden, het is immers van ons beiden. Maar wat moet ik zonder jou op de camping, de plek waar je zo van hield, waar je je gelukkig en thuis voelde. Het gaat me door merg en been, daar zonder jou zijn doet teveel pijn. Dan moet de caravan weg zegt ze, als eigenaar mag ze het beleid veranderen wanneer ze wil en dat doet ze nu. Oude caravans moeten weg. Ik barst in tranen uit en weet dat je je ‘omdraait in je graf’. Vele uren, veel tijd en geld heb je besteed aan het volledig isoleren, opknappen en moderniseren van de inderdaad oude caravan. Gedreven man als je was moest alles goed en naar je zin zijn. En nu moet het afgebroken worden. Elke schroef die je er in gedraaid hebt moet eruit gehaald worden. Het voelt te bizar voor woorden. Toch is het zo. Ik kijk de eigenaresse aan, ze praat vanuit haar hoofd, ik vanuit mijn hart, ik probeer dichterbij elkaar te komen, de kloof te overbruggen. Het plotsklapse einde, waarbij de hele wereld nog hetzelfde lijkt alleen jij bent er niet meer. Het is zo vreemd. Het enige tastbare dat overblijft zijn wat aardse materialen, waar je niet aan gehecht was. Toch doet het pijn die nu te moeten afbreken. Hetzelfde geldt voor de praktijk. Een wachtlijst was er van mensen die graag een behandeling wilden. Vele, vele berichten komen er van mensen die zoveel aan je gehad hebben. Ik geef alleen maar door zei je altijd. Met een door jou zelf ontwikkelde techniek. Het was je droom, je plan in september te starten met het geven van een cursus omdat je jouw kennis graag verder wilde verspreiden. Wat nu overblijft is geen materie maar een innerlijk weten. Dat we samen waren met een reden. Als je naar de ander kijkt, kijk je ook naar jezelf. Dat gevoel, die warmte, die liefde geeft me houvast.



Comments


bottom of page