Beroepsmuzikanten zijn het, zijn dochters. Ik ken ze niet maar beiden spelen viool en zal ik ontmoeten nadat hun vader is overleden. Hun vader die ernstig ziek is, een uitgesproken mening heeft en zelf iemand wil kiezen die zijn uitvaart gaat doen. Zo komt het dat ik hun vader ontmoet.
Zodra we aan tafel zitten in het sfeervolle jaren 30 huis waar hij met zijn vrouw woont, vertelt hij een beetje over zijn leven, met een stem die hees is door de ziekte die hij heeft. Een dynamisch leven zo blijkt. Van een vrij en creatief leven als kunstenaar tot het hebben van een eigen bedrijf waar hij op degelijke wijze zijn en hun brood verdiende. Ook vertelt hij hoe trots hij op zijn kinderen is. Inmiddels allang uitgevlogen en goed terecht gekomen zoals we dat noemen. Ze wonen in de hoofdstad en zijn minstens zo creatief en ondernemend als hun vader. Twee keer kom ik bij hen om zijn wensen door te nemen, die zijn duidelijk, de rest mogen mijn kinderen invullen zegt hij.
Als het moment daar is kom ik opnieuw hun woonkamer binnen en ontmoet ook zijn kinderen.
Rustig aan zetten we de eerste stappen, bedenken we een geschikte dag en tijd voor het samenzijn.
Zelf heeft hij al een tekst voor op de rouwkaart gemaakt, zij hebben een foto uitgekozen. We hebben geen haast, nemen de tijd.
Het draaiboek dat ik altijd maak voor een uitvaart wordt deze keer helemaal door hun zelf samengesteld, mijn rol is aan de zijlijn. Ik weet alleen uit de verhalen dat ze gewend zijn op podia te staan, optredens te verzorgen, voor grote en kleine zalen, heb er vertrouwen in. Ik heb overzicht en weet wat er gaat gebeuren, check of alles goed is overgekomen en geregeld bij de locatie.
En dan is de dag daar. De dag waarop ze hem in het licht zetten, hun liefde en dankbaarheid laten schijnen. Zodra de genodigden binnen lopen klinken de eerste tonen. Het is prachtig en ontroerend. Nog nooit eerder heb ik mijn tranen voelen rollen tijdens een uitvaart die ik mocht verzorgen. Nu lopen ze over mijn wangen, een voor een. Stemmige violen, emotionele muziek, gespeeld door twee dochters, speciaal voor hun vader, hun bijzondere en geliefde vader. Hun passie, hun liefde, hun band is zo voelbaar en hoorbaar. Heel speciaal, heel bijzonder!
Comments