De dag nadat ik 15 jaar was geworden begon ik te werken op de zaterdagen. De gebakafdeling van de Hema was mijn werkplek. Ik herinner me nog goed hoe ik nauwelijks meer kon staan na die eerste dag, zo moe van de hele dag heen en weer lopen en nieuwe indrukken opdoen. Na thuiskomst smeerde mijn vader twee kaiserbroodjes voor me en belegde ze met kaas. Vanaf mijn 18e werkte ik fulltime bij Rabobank Assen. Het was de tijd dat we nog rookten achter de balie, als er een klant kwam legde je de sigaret gewoon even in de asbak. Tegenwoordig onvoorstelbaar! Na heel wat jaren maakte ik een switch naar GGZ Drenthe, Vanboeijen en kwam daarna terecht bij Enova, het emancipatie adviesbureau Drenthe. Een klein, gedreven team waar ik aan de slag ging als projectondersteuner. Projecten op maatschappelijk gebied, gericht op gelijke kansen, inclusie. Dierbare onderwerpen waarbij Beschermjassen nog regelmatig in mijn gedachten is als ik bij families ben. Beschermjassen gaat over het weten waardoor jij je beschermd voelt in je leven. Welke herinnering voelt aan als een warme jas die je steunt in moeilijke tijden. Welke gewoonten, welke ongeschreven regels. Wie neemt de beslissingen in de familie? Wat deden jullie vroeger als er verdriet was? Welke vaste gewoonten waren er die je het gevoel van vertrouwen geven. Wij aten op zondag altijd soep. De ene keer met kip, de andere keer met groenten. Maar altijd soep. Samen soep eten geeft mij een vertrouwd gevoel. Een gevoel van verbondenheid. Op moeilijke, pijnlijke momenten maakte we vroeger thuis in eerste instantie grappen. Dat doe ik nu nog steeds in mijn eigen gezin. Als ik een situatie moeilijk vind om mee om te gaan ga ik eerst grapjes maken om lucht en ruimte te creëren. Daarna kan het gevoel indalen. Welke gewoonten zijn er jouw gezin? wie hakt knopen door als er beslissingen genomen moeten worden? Wat geeft jou een gevoel van geborgenheid, van een beschermjas?
